به استناد تاريخ جهانگشاي نادري نادر شاه سر سلسله دودمان افشاريه اصلا از ايل قاراقلو از طايفه افشار ترك است.كه ايل افشار در زمان شاه اسماعيل صفوي و به درخواست ايشان (شاه اسماعيل بسياري از ايلات غيور ترك و مورد اعتماد خود را از آذربايجان به مناطق ديگر مرزي قلمرو خود ميفرستاد تا هم بر آن نواحي حكومت كنند و هم جلوي نفوذ ديگران به قلمروش را بگيرند)از آذربايجان به نواحي اب يورد منتقل و در سرچشمه مياب كوپكان توطن اختيار كردند.وي در محرم سال 1100 قمري در قلعه دره جز متولد شد.او پس از تصرف امپراتوري صفوي به دست افغانها به كمك شاه تهماسب براي احياي حكومت صفوي شتافت و از خود درايتهاي بسياري نشان داد.با توجه به ضعف زياد پادشاه صفوي و شكست سخت او از عثماني ها در همدان نادر در سال 1148 قمري در مغان آذربايجان و توسط شورايي متشكل از رؤساي قبايل آذربايجان به پادشاهي انتخاب شد.
او در عراق و قندهارو هند بخارا و خوارزم و ماوراي قفقاز فتوحات زيادي كرد.بسياري او را پروفسور تاكتيكهاي جنگي ميدانند.
نادر در اواخر عمر دچار دگرگوني احوالات شده بود و اطرافيان او زياد از او راضي نبودند و بلاخره در جريان يك لشكر كشي براي سركوب اكراد قوچان توسط امراي افشار و قاجار به قتل رسيد و محل قبر او اكنون در مشهد است.
