(متوفي1260 هجري قمري)

شيخ ميرزا محمد حسن فرزند محمد ولي بيگ ،از علما و شعرار اماميه، علوم اوليه و سطوح را نزد علماي تبريز فرا گرفت و بعد به قزوين رفت و در آنجا علوم فقه و اصول و حديث را از شهيد ثالث و ملا محمد برغاني فرا گرفت و سپس در سال 1244 قمري (همزمان با عقد معاهده ي تركمانچاي) به كربلا مهاجرت كرد و به حوزه ي درس شريف العلما مازندراني حائري (متوفي1246 قمري) پيوست و بعد از فوت استادش به ايران بازگشت.آثار به جاي مانده از شيخ محمد حسن عبارتند از: ترجمه ي جلد سيزدهم بحارالانوار علامه مجلسي به فارسي كه آن را به نام محمد شاه قاجار ترجمه كرده است و مكررا به چاپ رسيده، شرح قصيده ي برده بو صيري (متوفي656قمري همزمان با فتح بغداد به دست هلاكو خان سردار مغول ) ،قصيده اي بي نقطه در مدح خاندان عصمت و طهارت (ع) سروده و مولي شيخ علي بن عليرضا خويي خاك مرداني ولدياني (متوفي 1350 قمري) آن را تخميس نموده و سپس شرح كرده است .نسخه اي به خط شارح در كتابخانه ي سيد جلال محدث اورموي موجود بوده است و نيز ديوان شعري در مدح و رثاي  ائمه اطهار (ع).

منابع:

نام آوران اورميه ،صص66-67

دايرة المعارف تشيع،جلددوم ، ص 287

مشاهير علمي فرهنگي آذربايجان غربي، ص 134

http://urmuyurdu.mihanblog.com/post/42