مقبرة‌الشعرا (آرامگاه شاعران) يكي از آرامگاههاي تاريخي شهر تبريز است كه در محلهٔ سرخاب واقع شده‌است. مقبرة‌الشعرا هم‌اكنون در پيرامون تكيهٔ حيدر در تقاطع خيابان‌هاي ثقة‌الاسلام و عارف شهر تبريز واقع شده‌است و در ضلع شرقي بقعه سيد حمزه و مقبره قائم مقام و ملا باشي قراردارد.
تاريخچه:
قديمي‌ترين اشاره به اين آرامگاه در كتاب نزهة‌القلوب تأليف حمدالله مستوفي در سال ۷۴۰ هجري مي‌باشد؛ همچنين در «تاريخ گزيدهٔ مستوفي» تأليف ۷۳۰ هجري نيز به مقبرة‌الشعرا اشاره شده‌است.
به‌دليل متروك‌شدن مقبرة‌الشعرا پس از زمين‌لرزه‌هاي سال‌هاي ۱۱۹۳ و ۱۱۹۴ هجري قمري و به‌دليل مدفون‌شدن بسياري از شاعران و عارفان بزرگ در اين گورستان، در شهريورماه ۱۳۵۰ خورشيدي مسابقه‌اي براي طرح يك بناي يادبود در مقبرة‌الشعرا توسط روزنامه‌هاي اطلاعات و كيهان و مجلهٔ يغما برگزار گرديد و پس از چندي پيشنهاد «غلام‌رضا فرزان‌مهر» برگزيده شد و عمليات احداث بناي يادبود آغاز گرديد. هم‌اكنون اين بناي يادبود نماد مقبرة‌الشعرا و يكي از نمادهاي شهر تبريز محسوب مي‌شود.
دفن شدگان:
بيش از ۴۰۰ شاعر، عارف و رجال نامي آذربايجان و ايران و كشورهاي منطقه از ۸۰۰ سال پيش به ترتيب از حكيم اسدي طوسي تا استاد شهريار، يكي پس از ديگري در اينجا به خاك سپرده شده‌اند.
از معروفترين آرميدگان در مقبرة‌الشعرا مي‌توان به افراد زير اشاره كرد:
اسدي طوسي
خاقاني شيرواني
ذوالفقار شرواني
سيد محمدحسين شهريار
شاهپور نيشابوري
شكيبي تبريزي
شمس‌الدين سجاسي
ظهير فاريابي
قطران تبريزي
لساني شيرازي
ماني شيرازي
مجيرالدين بيلقاني
مغربي تبريزي
همام تبريزي
نمايي از مقبره استاد شهريار به عنوان آخرين شاعر مدفون در مقبرة‌الشعرا
اشهر سبزواري
بابامزيد
باباحسن
عبدالرحيم آبادي
نظام الدين يحيي الغوري
حسن بلغاري
سلطان پيرباب
معين الدين صفار
كمال الدين عبدالقادر نخجواني
بهاءالدين خاكي
ضياءالدين بزرگ
ابوالعلاء فلكي
عصار تبريزي
انوري ابيوردي
شيخ محمد خياباني
ثقة‌الاسلام تبريزي
اميه بن عمر و بن عميه
مجذوب علي شاه
عزيز خان مكري
هفت خواهران
امير عبدالغفار
ميرزا شفيع مستوفي
حارث بن اميه
امام طالحه
پير محمد
حافظ حسين زال
عبدالرحيم خلوتي
درويش سراج الدين قاسم
اكمل الدين مظفر بزازي
مجد الدين صنع الله كوزه كناني
نجم الدين سمساري
